۱۳۸۹ شهریور ۶, شنبه

Don't stop believin'


دومینیک Dominique زن جوان بیست و هفت ساله ایست که در شهر بوخوم آلمان زندگی میکندو دوستانش اورا دومی صدا میکنند. د می که قدی کمتر از یک متر (97سانتیمتر)دارد اومیگوید انجام کارهای روزانه اش بتنهایی از روی صندلی چرخدارکه بخاطر ضعف در نخاع و کمرش مجبور به استفاده از آن میباشد برایش بسیار سخت بودو نیاز بکمک کسی داشت.او میگوید از زمانی که کارهای خانه به گردن میس سوفی افتاده است راحت شده ام ودر ادامه حرفهایش با حرارت و ذوق و شوقی میگوید میس صوفی میتواند درب را باز بسته کند دکمه آسانسور را فشار بدهد اشیا را از زمین بردارد حتی میتواند لباسها را از ماشین لباس شویی در بیاورد . . .

میس سوفی مادر سگ سه ساله ایی از نژادGolden retrieverگلدن رتریور انگیسی میباشد که دو سال درموسسه ویتاvita که سگهای آسیستان یا همراه تربیت میکند آموزش دیده است و از ماه مارس هم نزد دومینیک میباشد چون نحوه تربیت این سگها بر این منوال میباشد که بعد از آموزش در موسسه مدتی را هم با مربی خود در خانه بیمار یا مشتری بنا بر نیازهای بیمار آموزش ببینندو بعد مورد آزمون قرار گرفته و اگر صلاحیتشان تایید شد واگذار گردند.
مشکل اصلی گرانی این سگ هاست که بخاطر آموزششان میباشد که موسسه مربوط حداکثر در سال چهار سگ را میتواند تحویل بدهد بگونه ایی که در حال حاضر در مقابل هفتاد درخواست آنها تعداد سگهای در حال آموزششان بیست و پنج عدد میباشد .الان که چند ماهی از حظور میس سوفی نزد دمی میگذرد و صلاحیتش را بثبوت رسانده متاسفانه بخاطر اینکه دومینیک نمیتواند هزینه آنرا که 25000 یورو میباشد بپردازد باید از هم جدا گردند که این امر برای هروی آنها بعد از این مدت که باهم بوده اند و بقول مددکار اجتماعی که بر دومینیک نظارت دارد و معتقد است که بعد از وجود میس صوفی نگاه دمی به زندگی عوض شده است و حال از پس وظایف روزانه اش بخوبی بر میاید سخت است.

دومینیک که عضو گروه کر کلیسای شهر میباشد و در آنجا میخواند میگوید خواستم کنسرتی در آنجا بر گزار کنم اما وقتی فکر کردم دیدم نهایتا 1000 یورو بتوان جمع کرد . دومینیک که از طرفداران پر و پاقرص تیاتر موزیکال میباشد برای یاری ایمیلی به بارنی بلانک Bernie Blanks هنرپیشه اسپانیایی آمریکایی تیاتر که برادرش در تصادفی نخاعش آسیب دیده میفرستد . بارنی که با گروهش آنزمان در نیویورک روی صحنه بودند وقتی ایمیل را دریافت میکند از همان لحظه تصمیم میگیرد هر طور شده برای نگاهداری میس سوفی به دمی
کمک کند که در ابتدا برای جمع آوری اعانه وبسایتی بنام

دمی و میس سوفی domi-und-miss-sophie راه میاندازد و در ادامه فعالیتهایش به اتفاق همکارانش تصمیم میگیرد در شهر بوخوم نمایشی راروی صحنه ببرند تا از در آمد آن این زن جوان را به آرزویش که داشتن سگ آسیستانش میباشد برسانند .

پینوشت:
عکسهای دیگری از سگهای آسیستان و صاحبانشان را در اینجا ببینید و در صورت تمایل ویدیویی از تربیت این سگها و گزارشی از نینا دختر دانشجوی صندلی چرخدار نشین و سگ همراهش امیلی که اورا در بیرون آوردن جورابش کمک میکند را هم در اینجا ببینید . . .

۳ نظر:

شهلا گفت...

درود بر آقای حسین و مهمان شدنتون در بلاگ من و پیامهای بسیار زیبایتان.

بله در این مورد باید خیلی خوشحال بود برای ما معلولین بسیار کارامد هستند این سگها...

زهرا گفت...

چقدر خوب..
به نظر من اين سگ علاوه بر اينكه از لحاظ فيزيكي كمك حال دمي شده بيشتر از لحاظ روحي و رواني تاثير مثبت روش گذاشته چون سگ ها محبت رو به خوبي جبران مي كنن..

سجاد گفت...

سلام حسین عزیز
متاسفم از اینکه برای کمک به دومینیک کاری از دستم ساخته نیست:-( امیدوارم بزودی مشکل مالی ایشان برطرف شود تا بتواند میس سوفی را نزد خود حفظ نماید.
و دیگر اینکه پس از خواندن این پست یک پرسش بتصور بنده با اهمیت، برایم پیش آمد و آن اینکه، خانواده ی دومینیک در خانه ایشان را چه صدا می زنند!؟؟;-) مثلا ما الان می دانیم که دوستانش او را دومی صدا میزنند. ولی نمیدانیم که خانواده اش او را چه صدا می زنند؟ عاجزانه از شما استدعا دارم که اگر می دانید به بنده ی بی اطلاع و تشنه ی دانستن این نکته ی مهم را بفرمایید:دی
آی لاو یو حسین عزیز!
بدرود